Juan Marcilla Arrazola (27 grudnia 1886 - 16 sierpnia 1950), wiceprezes-założyciel CSIC, urodził się w Madrycie i został osierocony w wieku 14 lat, więc musiał opłacać swoje studia, w tym naukę gry na fortepianie, dodatkowo udzielając prywatnych lekcji matematyki.
W 1910 r. ukończył szkolenie akademickie jako inżynier rolnictwa, zajmując pierwsze miejsce w swojej klasie. Natychmiast skierował swoje życie zawodowe w stronę winiarstwa i przeniósł się do Stacji Enologicznej w Villafranca del Penedés. Sektor winiarski przechodził wówczas głęboki kryzys związany z francuską okupacją.
W 1915 r., po pobycie za granicą, w szczególności w Estación Vitivinícola de Montpellier, został przydzielony do Estación Ampelográfica Central de Madrid, gdzie dawne Servicios Vitícolas zostały scentralizowane. W tym okresie specjalizował się w zwalczaniu szkodników filoksery, co było pilną potrzebą w sektorze, poprzez stosowanie amerykańskich podkładek.
W 1924 r. zdobył katedrę uprawy winorośli i enologii w Escuela Técnica Superior de Ingenieros Agrónomos w Madrycie. Poświęcił się naukowo mikrobiologii enologicznej. Złożył wniosek o finansowanie przez państwo i został mianowany dyrektorem pierwszego centrum badań naukowych w dziedzinie enologii, Centro de Investigaciones Vinícolas, które należało do Krajowa Fundacja Badań Naukowych i Testowania Reform (FENICER)stworzony przez JAE.
W 1939 roku zyskał międzynarodowe uznanie, gdy został mianowany wiceprezesem Office International de la Vigne et du Vin, obecnie OIV, najwyższego międzynarodowego organu ds. uprawy winorośli.
Marcilla wprowadził europejską mikrobiologię wina do Hiszpanii. Wrażliwy na wszystkie postępy i nowe osiągnięcia w mikrobiologii enologicznej, napisał swoje arcydzieło "Tratado de viticultura y enología españolas" (1942), nagrodzone przez OIV.
Wkrótce potem, kontynuując swoją rolę instytucjonalizatora mikrobiologii naukowej, w 1946 r. został założycielem Hiszpańskiego Towarzystwa Mikrobiologicznego (SEM), którego niezwykła praca trwa do dziś. Był również głęboko religijnym człowiekiem i miał zasługę wychowania 11 dzieci, mimo że owdowiał w wieku 50 lat.
Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC).
