Kiedy w styczniu pojechałem do Hiszpanii, aby zaprezentować projekt filmowy o życiu Santo Toribio de Mogrovejo, miałem okazję odwiedzić Mayorga, małą i piękną wioskę, w której urodził się Santo Toribio de Mogrovejo. Udało mi się zobaczyć kościół zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś znajdował się dom świętego.
W gminie, której przewodniczył burmistrz David de la Viuda Rodríguez, zrobiliśmy małą prezentację tego, co będzie filmem fabularnym, który "Goya Producciones" nakręci o życiu Santo Toribio. Następnie przespacerowaliśmy się ulicami tego przyjaznego miasteczka. Rozmawiałem z burmistrzem, podobnie jak wcześniej z innymi osobami w Hiszpanii, o zamiarze utworzenia partnerstwa między Mayorga i (Zaña) Peru.
Niektórzy członkowie "Asociación Católica de Propagandistas" powiedzieli mi o wydaniu interesującego filmu zatytułowanego "Hispanoamérica", który za pomocą wspaniałych wywiadów i potężnych argumentów promuje bliźniaczą Hiszpanię z Ameryką Łacińską, wymazując czarne legendy, które niektórzy marksistowscy pseudo-historycy i politycy napisali w całej historii, jakoby Hiszpania była agresywna i ambitna w stosunku do ziem rdzennej ludności.
Krótka historia Mayorgi
Mayorga, w Valladolid, ma historię sięgającą czasów przedrzymskich, z korzeniami w "starożytnym mieście Vaccean Meóriga". W średniowieczu stała się strategicznym punktem na granicy Kastylii i León, stanowiąc część posiadłości ważnych rodzin szlacheckich. Na przestrzeni wieków Mayorga była świadkiem ważnych wydarzeń, w tym panowania Fernanda II z León i jego syna Alfonsa IX.
Toribio Alfonso de Mogrovejo urodził się w Mayorga 16 listopada 1538 roku. W 1578 r. Filip II podpisał Cellulę Królewską przedstawiającą nowego arcybiskupa papieżowi Grzegorzowi XIII. Po uzyskaniu różnych stanowisk został mianowany arcybiskupem miasta królów Peru, Limy i archidiecezji Ameryki Południowej. Walcząc w obronie Indian, chrzcił ich, przemierzając ponad 40 000 kilometrów na mułach lub pieszo. Opracował katechizm w języku hiszpańskim, keczua i ajmara, aby Indianie mogli go zrozumieć.
Miasto Mayorga obchodzi dwa święta ku czci świętego Toribio: pierwsze 27 kwietnia, z okazji przeniesienia jego ciała do katedry w Limie; drugie to święto patrona 27 września, zwane Świętem Relikwii, w dniu, w którym relikwie przybyły do Mayorgi. Relikwie zostały przyjęte z dużymi zapalonymi pochodniami, a na pamiątkę tej daty utrwalono tradycję Obywatelskiej Procesji Vítora, uznanej za narodową atrakcję turystyczną.
Wioska Zaña
Zaña, położona w regionie Lambayeque w Peru, była dobrze prosperującym miastem znanym jako "peruwiańska Sewilla", zanim została splądrowana i zniszczona przez piratów, a później przez powodzie. Jego historia jest bogata w bogactwo, grabieże i dziedzictwo, które zachowało się w ruinach i społeczności afro-peruwiańskiej.
Zostało założone jako Santiago de Miraflores de Zaña w 1563 roku. Jego wzrost i rozwój sprawiły, że w XVII wieku rywalizowało ono pod względem znaczenia z miastem Trujillo.
Zaña została uznana przez peruwiańskie Ministerstwo Kultury za "żywe repozytorium zbiorowej pamięci afro-peruwiańskiej", ponieważ jest jednym z zalążków historycznej i artystycznej pamięci o afro-peruwiańskiej obecności w Peru. W 2017 r. został również uznany przez UNESCO za "Miejsce pamięci niewolnictwa i afrykańskiego dziedzictwa kulturowego".
Zostało założone 29 listopada 1563 r. pod nazwą Villa Santiago de Miraflores de Saña w okresie kolonizacji przez kapitana Baltasara Rodrigueza, ze względu na doskonałą lokalizację w połowie drogi między morzem a górami, dobry system nawadniania, który zbudowali tam tubylcy oraz bliskość rzeki, na której brzegach zbudowali ogromne kościoły i rezydencje.
Położenie w centrum sieci szlaków handlowych sprawiło, że miasto stało się tak bogate, że mówi się, że prawie stało się stolicą kraju. Jednym z powodów, dla których wybrano Zaña, był fakt, że najlepszy port w okolicy znajdował się w zatoce Chérrepe, a handel z wyżynami przechodził przez dolinę Zaña. Stara droga do Cajamarca prawdopodobnie prowadziła w górę tej doliny, a nie wzdłuż jednej z rzek systemu Lambayeque.
W czasach wicekrólestwa Hiszpanie sprowadzali czarnych niewolników do prac rolnych i usługowych. W 1604 r. Lizárraga donosił, że Zaña jest "bardzo obfita, gdzie od kilku lat miasto Hiszpanów jest zamieszkane przez niemałą liczbę niewolników, z powodu cukrowni i cordobanes corambre oraz z powodu wielu mąk, które są z niej wydobywane dla królestwa Tierra Firme".
Na początku XVII wieku Vázquez de Espinosa opisał miasto Zaña jako posiadające katedrę, klasztory dominikanów, franciszkanów i augustianów, inne kościoły i szpital. Miasto tętniło życiem handlowym: cukier, wyroby skórzane i przetwory były wysyłane do innych części Peru; eksportowano również wino, pszenicę, kukurydzę i inne produkty rolne.
W tym okresie Zaña, nazywana wówczas "Sewillą Peru" lub "Małym Potosí" (według historyka Hampe Martíneza), przyciągnęła pod swoje bramy angielskiego korsarza Edwarda Davisa, który najechał miasto w 1686 r., wszedł do niego po pokonaniu słabego oporu i wraz ze swoimi ludźmi splądrował kościoły i domy, zgwałcił kobiety i zabrał wiele bogactw. W rezultacie wielu mieszkańców zdecydowało się na migrację do Lambayeque, Ferreñafe i Túcume.
Po tym wydarzeniu Zaña zdołała się odbudować, ale niestety 15 marca 1720 r. nastąpiła powódź, wody rzeki Zaña opuściły swój bieg i z wielką siłą wdarły się do miasta, niszcząc wszystko na swojej drodze. Wydarzenie to uznano za "karę boską" podobną do tej, której doświadczyły Sodoma i Gomora, z powodu pogańskich rytuałów i orgii odprawianych przez ludność.
Następnie pojawiła się duża imigracja Japończyków i Chińczyków do pracy na plantacjach cukru, którzy pozostali po zakończeniu kontraktów, aby otworzyć małe bodegas i pulperías.
Zaña miała kiedyś siedem ozdobnych kościołów w stylu barokowym, ale dziś pozostały tylko cztery z nich: La Merced, San Agustin, San Francisco i Iglesia Matriz. Kościół i klasztor San Agustin stanowią jeden z niewielu zachowanych przykładów architektury gotyckiej w Peru.
12 maja 1581 r. Santo Toribio wkroczył do Limy. Pierwszego dnia wyruszył do regionu Nazca, aby poznać południe swojej diecezji, a następnie udał się do Huánuco, aby uzupełnić swoją wiedzę na temat wyżyn. W ten sposób rozpoczęła się jego podróż jako ojca i pasterza przez wzgórza, przekraczając rzeki, cierpiąc upał północnego wybrzeża, lodowate punas i mgliste zakamarki tajemniczej dżungli. W ten sposób, wioska po wiosce, bez odpoczynku i zmęczenia, zawsze burząc mury, wyrywając szczeliny i otwierając drogi w stałym rytmie kroków swojego apostoła, "nie zwracając uwagi na nic poza służbą Naszemu Panu...".
Pierwsze kroki partnerstwa
A) Przedstawienie przez Burmistrza Miasta Zaňa wniosku na sesji plenarnej Rady Miasta o zatwierdzenie na szczeblu gminy kroków podj´tych w celu utworzenia partnerstwa. Zaproponowana zostanie również akceptacja dwóch komitetów:
1) Komitet mający na celu doprowadzenie do podpisania umowy siostrzanej między Mayorga i Zaña: składa się z burmistrza Zaña, kierownika gminy i Rity Vigil w celu wsparcia wysiłków. Będzie on odpowiedzialny za skompletowanie niezbędnej dokumentacji i wymagań.
2) Komitet wsparcia: planowane jest powołanie komitetu wsparcia (oprócz tych wymienionych w punkcie 1) w celu zaproponowania i monitorowania działań, które należy podjąć na poziomie dzielnicy. Komitet ten będzie składał się z wybitnych osób z miasta Zaña.
3) Uświadomienie mieszkańcom znaczenia tego partnerstwa i obchodów święta Santo Toribio, podkreślając wiarę i nabożeństwo do patrona miasta: zaangażowanie szkół i lokalnych instytucji.
4) Promowanie szerszej świadomości bogactwa Zaña, z jego historią (zostało założone przez Hiszpanów jako Villa de Santiago de Miraflores i było jednym z najważniejszych miast Wicekrólestwa). Znajdują się tu ruiny wielkich kościołów i klasztorów oraz miejsce, w którym spoczywały szczątki Santo Toribio.
5) Jego gastronomia i folklor.
Ponadto, z trasą, która jest wykonywana z Papież Leon XIVRząd regionalny rozważył Zañę jako potencjalny cel podróży, co pomogłoby docenić jej znaczenie.
Peruwiański ksiądz
