Od ponad stu lat opracowywane są kursy, w ramach których edukacja liberalna i nauki humanistyczne są obecne w podstawowych programach nauczania niektórych uniwersytetów w USA, takich jak Chicago czy Columbia.
Pod nazwą Podstawy programowej opracowano program przedmiotów oparty na założeniu, że w wolnym społeczeństwie potrzebna jest edukacja humanistyczna. Obejmuje to między innymi czytanie klasyków literatury w celu ich dogłębnego przestudiowania, omówienia i napisania o nich w małych grupach. W ten sposób, po przesiąknięciu aromatem wielkich idei ludzkości, mogą w swobodny sposób uczestniczyć w wielkim dialogu autorów, którzy najlepiej uchwycili istotę ludzkości.
Ta metodologia amerykańskich uniwersytetów została przyswojona i zastosowana na Uniwersytecie Nawarry w ciągu ostatnich kilku lat, a jej mocną stroną jest czytanie, debatowanie i pisanie klasyków, nie dla czystej erudycji, ale jako sposób szkolenia w naukach humanistycznych.
Artykuł naukowy opublikowany w Taylor & Francis w listopadzie 2024 r., autorstwa Álvaro Sáncheza-Ostiza i José M. Torralby, opisuje realizację programu Great Books na Uniwersytecie Nawarry w latach 2014-2023.
Teraz rozwiniemy ogólne linie tych programów na Uniwersytecie Columbia i Uniwersytecie Chicago oraz ich wpływ na udany przypadek Uniwersytetu Nawarry, argumentując metodologię i dostarczając danych na temat procesu zmian uczestników tego programu z tego badania.
Podstawowy program nauczania w Columbia College
Podstawa programowa to podstawowy program dla wszystkich studentów Columbia CollegeKurs jest ukończony w ciągu czterech lat dowolnego kierunku studiów uniwersyteckich. W 2019 roku skończył sto lat i jest najstarszym tego rodzaju samokształceniem w USA.
Istnieją cztery charakterystyczne cechy tego programu. Po pierwsze, wykorzystanie pierwotnych źródeł do badania, studenci wyciągają własne wnioski i opracowują własną ocenę na podstawie tego oryginalnego materiału.
Drugą cechą charakterystyczną są debaty między towarzyszami wynikające z wniosków uzyskanych wcześniej, po przeczytaniu tych prac. Są to rozmowy, w których wymieniają się opiniami, interpretacjami i własnymi wizjami, przerabiając lub modyfikując oryginalne pomysły.
Innym wyróżnikiem tego programu jest pogłębienie ludzkiej kondycji poprzez czytanie klasyków literatury lub Wielkich Ksiąg lub poprzez multidyscyplinarną pracę studentów różnych stopni z różnymi perspektywami rzeczywistości.
Ostatnim szczególnym przejawem tych studiów jest grupowe uczenie się, które generuje społeczność wśród studentów i absolwentów tego uniwersytetu.
Nauczyciele pełnią rolę moderatorów lub przewodników, ale nie zapewniają ostatecznej wartości, jeśli chodzi o wyciąganie wniosków. Wszystkie opinie uczniów są wysłuchiwane i oceniane przez ich rówieśników, po przeczytaniu, dogłębnym przestudiowaniu, debacie i napisaniu o proponowanych pracach.
Podstawowe kursy programu to humanistyka artystyczna, współczesna cywilizacja, granice nauki, literatura humanistyczna, humanistyka muzyki i pisanie uniwersyteckie. W ramach tego ostatniego kursu nauczysz się pisać przekonujące i dobrze sformułowane argumenty.
Podstawowy program nauczania Uniwersytetu w Chicago
Pierwsza wersja tych badania rozpoczął się jesienią 1931 roku. "Nowy plan" wymagał trzech lat dyskusji i badań prowadzonych przez dziekana Chaunceya Bouchera i komitet profesorów uniwersyteckich.
W styczniu 1942 r. Robert Maynard Hutchins, prezes tej instytucji, uznał, że zbyt duży nacisk kładzie się na zapamiętywanie, a zbyt mały na wpływ idei, i postanowił zreformować program.
W latach pięćdziesiątych rektor Lawrence Kimpton wprowadził zmiany pedagogiczne, które w dużej mierze powróciły do początków "Nowego Planu". Ponadto wprowadzono "wspólny rok" składający się z czterech jednorocznych przedmiotów: nauk humanistycznych, nauk fizycznych, nauk biologicznych i nauk społecznych.
W 1985 r. dziekan Donald zreorganizował Common Core na siedem kwartałów nauk humanistycznych i cywilizacyjnych, sześć kwartałów nauk przyrodniczych, trzy kwartały nauk społecznych i trzy kwartały języków obcych oraz dwa kwartały matematyki.
Obecnie "rdzeń" składa się ze sztuki, nauk humanistycznych, studiów cywilizacyjnych, nauk społecznych, nauk biologicznych, nauk fizycznych i nauk matematycznych.
Program Great Books na Uniwersytecie Nawarry
W artykule naukowym zatytułowanym "The intellectual and ethical training of university students through seminars of core texts: the case of the Great Books Programme of the University of Navarra", opublikowanym w Taylor & Francis online w listopadzie 2024 r., Álvaro Sánchez-Ostiz i José M. Torralba opisują realizację programu. Program Great Books na Uniwersytecie Nawarry na okres od 2014 do 2023 roku.
Cele programu, oparte na tym, czego nauczyli się hiszpańscy profesorowie z amerykańskich uniwersytetów, są cztery: "rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem, świadomego dialogu i pisemnej argumentacji; rozwijanie interdyscyplinarnych ram rozumienia rzeczywistości, w których studenci mogą umiejscowić to, czego uczą się na studiach; rozwijanie krytycznego myślenia i kultywowanie zainteresowania prawdą; promowanie etycznego myślenia i związku między myślą a życiem".
Wnioski po wdrożeniu tego programu, jak pokazuje badanie, są takie, że można wprowadzić kursy przekrojowe, które umożliwiają podnoszenie kwalifikacji zawodowych. W taki sposób, aby wykazywały zainteresowanie, rozwijały cechy intelektualne i etyczne w efektywny sposób.
Rozwój cnót
Według jednej z 2024 ankiet przeprowadzonych wśród studentów, "w przeważającej większości uważali oni, że kursy pomogły im rozwinąć następujące cnoty intelektualne: ciekawość, autonomię, pokorę, uważność, troskę, dokładność, otwartość, odwagę i wytrwałość".
Jeden z uczniów napisał: "Myślę, że widząc, jak wiele twoi rówieśnicy myślą o książkach (...) i jak głęboko mogą sięgać, czujesz się pokorny wobec własnej wiedzy, a także budzi w tobie chęć poznania nowych tematów".
Poprawa krytycznego myślenia i zainteresowania prawdą
W innej ankiecie przeprowadzonej w 2023 r. w ramach tego samego badania ponad 90 uczniów % stwierdziło, że lekcje pomogły rozbudzić ich zainteresowanie poznaniem prawdy. Na przykład jeden z uczniów skomentował: "Jedną z najbardziej pozytywnych rzeczy w zajęciach - i, siłą rzeczy, w nauczycielach - jest ich praca nad zaszczepieniem w uczniach radości z poznawania prawdy".
Zainteresowanie prawdą jest również kultywowane, jak skomentował inny student, "nie poprzez ciągłe mówienie o prawdzie i naleganie na nią wyraźnie, ale poprzez odkrywanie prawdy w jej najbardziej ludzkim i dynamicznym aspekcie oraz poprzez rozpoznawanie w wielkich książkach wielkich prawd, które niosą ich bohaterowie".
Myślenie etyczne
Artykuł mówi o moralności i odpowiedzialności obywatelskiej, jaką wywołuje czytanie klasyki, że rozwija "empatię, która rozwija się w procesie czytania między czytelnikiem a postacią, pozwala na zrozumienie doświadczeń moralnych z pierwszej osoby. Proces ten następnie pozytywnie wpływa na sposób, w jaki uczniowie podchodzą do podejmowania ważnych decyzji w swoim życiu, jak wskazało 66 % respondentów w ankiecie z 2023 roku. Ponadto ponad 60% uważa, że program wzmocnił ich poczucie odpowiedzialności wobec społeczeństwa i zaangażowanie w przyczynianie się do wspólnego dobra".
Transformująca moc wielkich ksiąg
Ostatecznie czytanie, debatowanie i pisanie o Wielkich Księgach ma cel formacyjny; ma mieć głęboki wpływ na ucznia poprzez transformujące doświadczenie z rówieśnikami.
Coś, co przypomina mu to, co Enrique García-Máiquez uchwycił w "Ejecutoria. Una hidalguía de espíritu" Enrique García-Máiquez. Szlachetność ducha osiąga się nie tylko poprzez intelekt, ale także poprzez dialog, debatę lub współistnienie z innymi. Ponieważ doświadczenie dzielenia się uczłowiecza nas i czyni wolnymi.
