Edukacja

Nie boi się rozmawiać o seksualności

Rafael Lafuente ma solidne doświadczenie w dziedzinie edukacji afektywno-seksualnej i poradnictwa rodzinnego. Chociaż pracuje w pełnym wymiarze godzin jako nauczyciel języka i literatury, w ostatnich latach stał się jednym z najbardziej poszukiwanych mówców w dziedzinie afektywności, prowadząc ponad 100 sesji rocznie.

Rafael Lafuente-13 czerwiec 2025-Czas czytania: 4 minuty

Edukacja afektywno-seksualna jest niewątpliwie jednym z największych wyzwań w edukacji dzieci i młodzieży. Jest to trudny obszar, ponieważ wskaźniki niepowodzeń w zdrowym i pełnym doświadczaniu seksualności są wysokie, ale jednocześnie ma on fundamentalne znaczenie, ponieważ konsekwencje dobrej lub złej edukacji w tym obszarze mogą decydować o szczęściu lub cierpieniu danej osoby przez całe życie. Z tego powodu nie możemy nadal tego ignorować lub pozostawiać edukacji w tej dziedzinie sieciom społecznościowym lub rozrywce. Nieuniknione jest zajęcie się nim w szkołach i parafiach, miejscach, w których młodzi ludzie powinni otrzymywać jasne, głębokie i odpowiednie do rozwoju odpowiedzi, z holistycznej perspektywy, która obejmuje ciało, umysł, serce i wymiar duchowy.

Aby to osiągnąć, kluczowe jest, aby coraz więcej agentów szkoleniowych było przeszkolonych w tej dziedzinie. Inicjatywy takie jak programy szkolenia trenerów Teen Star o Nauka miłości oferują skuteczne narzędzia do towarzyszenia dzieciom, młodzieży i dorosłym w ich rozwoju emocjonalnym i seksualnym. 

Kilka lat temu uczestniczyłem w kursie dla Teen StarDzięki temu szkoleniu nie tylko zyskałam siłę, ale także zmieniłam swoje rozumienie edukacji afektywno-seksualnej. Od tego czasu uwzględniam tę nową perspektywę nie tylko w moim życiu osobistym, ale także na zajęciach językowych i w każdej znaczącej rozmowie, którą prowadzę z młodymi ludźmi i dorosłymi.

Dziś realizuję około stu sesji rocznie, a wszystkie z nich powstały dzięki pocztą pantoflowąJak to wszystko się zaczęło? Po prostu przez rozmowę z moimi studentami. To oni jako pierwsi zainteresowali się tematem, rozpowszechnili go i zaprosili mnie na inne fora, na których byli aktywni. Kiedy ktoś znajduje odpowiedzi na swoje najgłębsze obawy, dzieli się nimi i w ten sposób rozprzestrzenia się to szkolenie, które uważam za fundamentalne.

Mówienie wyraźnie i delikatnie

Po drodze odkryłem, że kluczem do podejścia do edukacji afektywno-seksualnej jest znalezienie równowagi między jasnością a delikatnością, między argumentacją a osobistym świadectwem. Nie chodzi tylko o przekazywanie informacji, ale o pomoc w zrozumieniu i przeżywaniu własnej afektywności w pełny i autentyczny sposób.

Udzielanie metaforycznych odpowiedzi na temat seksualności nie pomaga młodym ludziom, ponieważ zamiast wyjaśniać ich wątpliwości, generuje zamieszanie i pozostawia miejsce na błędną interpretację. Historie o bocianach mogą brzmieć ładnie, ale nie wyjaśniają jasno rzeczywistości ciała, znaczenia poddania się ani głębokich powodów stojących za pełnym doświadczeniem afektywności i seksualności. 

Młodzi ludzie potrzebują bezpośrednich, dobrze uargumentowanych odpowiedzi, dostosowanych do ich poziomu zrozumienia, aby pomóc im w podejmowaniu świadomych i wolnych decyzji. Kiedy nie znajdują tych odpowiedzi w domu lub w szkole, szukają ich gdzie indziej, gdzie często otrzymują zniekształcone lub zideologizowane informacje. Dlatego tak ważne jest, aby rozmawiać z nimi w sposób szczery i bezpośredni, w języku, który rozumieją i który pozwala im dostrzec piękno i odpowiedzialność ludzkiej seksualności.

Prowadziłem sesje trwające od półtorej do pięciu godzin. Rozmawiałem z nastolatkami w szkole średniej, ze studentami, z profesjonalistami z różnych dziedzin, z singlami i małżeństwami, z księżmi i małżeństwami, z rodzicami małych dzieci i ze starszymi dorosłymi. Każda grupa ma swoje obawy, pytania i wątpliwości. I we wszystkich widziałem, jak dzięki właściwej formacji otwierają się ścieżki światła pośród zamieszania.

Mów wcześnie

Jednym z najcenniejszych doświadczeń, jakie miałem, jest obserwowanie, jak to szkolenie zmienia tych, którzy je otrzymują. Wiele razy mówiono mi: "Teraz rozumiem", "Po raz pierwszy ma to sens"., "Teraz jest dla mnie jasne, że chcę być dziewicą, kiedy wyjdę za mąż".. Te słowa nie pochodzą od osób z zewnątrz, ale od młodych ludzi o solidnym chrześcijańskim pochodzeniu, którzy po prostu nigdy wcześniej nie odbyli jasnej, otwartej i głębokiej rozmowy na te tematy.

I to nie tylko młodzi ludzie. Widziałem rodziców sześcio-, siedmio-, ośmiolatków, którzy przezwyciężyli swoje lęki i odważyli się porozmawiać ze swoimi dziećmi o uczuciowości i seksualności. Podjęli ten krok i po jego wykonaniu są zachwyceni konsekwencjami. Ponieważ edukacja afektywno-seksualna nie jest pojedynczą rozmową ani konkretnym momentem; jest to ścieżka, którą kroczy się od dzieciństwa, naturalnie, prawdziwie i z miłością.

Podczas moich sesji z rodzicami zawsze powtarzam, że "Lepiej mówić rok wcześniej niż pięć minut za późno".. Lepiej jest zająć się kwestiami afektywności i seksualności wcześnie, niż czekać na pojawienie się problemów lub nieodwracalnych sytuacji. Wczesna edukacja umożliwia młodym ludziom podejmowanie świadomych i odpowiedzialnych decyzji, wzmacniając ich poczucie własnej wartości i zdolność rozeznania. 

Rozmowa z nimi, zanim staną w obliczu presji lub wątpliwości, zapobiega uciekaniu się do niewłaściwych źródeł lub podejmowaniu pochopnych decyzji bez zrozumienia konsekwencji. Z drugiej strony, jeśli zbyt długo zwlekasz z zajęciem się tymi kwestiami, może być za późno, aby zapobiec bolesnym błędom lub skorygować długo utrzymywane błędne przekonania. Dlatego lepiej jest przewidywać proces dojrzewania i towarzyszyć mu, przekazując informacje, które są jasne, dostępne i odpowiednie dla każdego etapu życia.

Katolickie szkoły, parafie i instytucje

Mówienie o uczuciach i seksualności to mówienie o samym życiu. Jednak zbyt długo tematy te były uważane za tabu w środowiskach edukacyjnych i religijnych, pozostawiając młodych ludzi na łasce sprzecznych, powierzchownych i często szkodliwych wiadomości, które otrzymują od swojego środowiska, społeczeństwa i mediów. W rzeczywistości w ciągu ostatnich dwóch dekad pozwoliliśmy, aby młodzi ludzie byli edukowani przez pornografię. 

Z tego powodu ważne jest, aby edukacja afektywno-seksualna była traktowana priorytetowo w dwóch kluczowych instytucjach w życiu dzieci i młodzieży: szkołach i parafiach lub rzeczywistościach kościelnych, w których żyją. Oba są miejscami odniesienia, w których kształci się nie tylko umysł, ale także serce i sumienie, pomagając formować osoby integralne, zdolne do dojrzałego i odpowiedzialnego przeżywania swojej uczuciowości i seksualności.

Młodzi ludzie mają pytania, obawy i wątpliwości dotyczące ich ciał, emocji i relacji. Jeśli nie znajdą odpowiedzi w bezpiecznym i edukacyjnym środowisku, będą ich szukać w Internecie, na portalach społecznościowych lub w rozmowach z rówieśnikami, gdzie informacje są często niekompletne, stronnicze lub wręcz błędne. Obowiązkiem szkoły jest zapewnienie odpowiednich ram do nauki o afektywności i seksualności w sposób dogłębny, rygorystyczny i spójny.

Ale nie chodzi tylko o informacje biologiczne. Szkolenie to musi być prowadzone z holistycznej perspektywy, pomagając uczniom zrozumieć piękno ludzkiej miłości, wartość zaangażowania oraz znaczenie samodyscypliny i szacunku. Nie wystarczy mówić o anatomii i zapobieganiu ryzyku; musimy mówić o godności, znaczeniu, odpowiedzialności i powołaniu.

Co więcej, jeśli misją szkół katolickich jest kształcenie w świetle GospelIgnorowanie edukacji afektywno-seksualnej jest poważnym zaniedbaniem. Kościół ma bardzo bogatą wizję seksualności, rodziny i ludzkiej miłości, która powinna być przekazywana tak naturalnie, jak nauczane są inne przedmioty.

AutorRafael Lafuente

ekspert w dziedzinie edukacji afektywno-seksualnej

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.