Nolan Smith: "Kocham swoją wiarę. Chcę być częścią Kościoła, uczestniczyć w jego działalności".Opieka nad osobami niepełnosprawnymi: perspektywa sensu życiaPocałunek Francisco w pokryte guzem czoło Vinicio Rivy - człowieka oszpeconego neurofibromatozą - zabrzmiał jak niemy manifest. To nie było współczucie: to było uznanie ludzkiej godności ucieleśnionej w historycznym obrazie. Ten gest, który poruszył świat w 2013 roku, ma swoje korzenie w IV wieku, kiedy to św. Bazyli założył duży kompleks charytatywny na obrzeżach Cezarei, który obejmował szpital, kolonię trędowatych, przytułek dla trędowatych, hospicjum i sierociniec.
Praca Kościoła z osobami niepełnosprawnymi nie jest niczym nowym, ale dziś jest latarnią pośród mgły świata, który ubóstwia wydajność, cielesną doskonałość i indywidualistyczny dobrobyt. Doktryny Wiary: "Praca Kościoła z osobami niepełnosprawnymi nie jest niczym nowym.Dignitas Infinita"(2024) głosi jasno: "Jednym z kryteriów weryfikacji prawdziwej troski o godność każdej osoby jest oczywiście uwaga poświęcana najbardziej pokrzywdzonym. Nasze czasy niestety nie wyróżniają się taką uwagą".
Prawdziwe historie
W świecie, który często marginalizuje słabość, Kościół katolicki pogłębia swoje zaangażowanie na rzecz osób niepełnosprawnych, przypominając nam, że godność nie zależy od użyteczności.
29-letnia Andrea urodziła się z zespołem Downa i poważną chorobą serca. Ochrzczona w koszarach parafii Santa María de Caná w Madrycie, jej imię zawierało "María" jako błaganie: "Zdawaliśmy sobie sprawę, że będzie potrzebowała dużo pomocy od Dziewicy". Dziś Andrea jest pierwszą kobietą z zespołem Downa, która zdobyła czarny pas w karate w Madrycie (2019), mistrzynią Hiszpanii w 2022 i 2023 roku oraz brązową medalistką mistrzostw Europy. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Autonomicznym w Madrycie dzięki Fundacji Prodis pracuje w Accenture, gdzie według jej matki "jest zintegrowana i ceniona. Jest ważnym filarem". Jej wiara jest aktywna: uczestniczy w chórze parafialnym i jest "fanką Caris", jak nazywa Odnowę Charyzmatyczną. "Jest wesoła, towarzyska, bardzo empatyczna. Życie rodzinne kręci się wokół niej", świętuje Beatriz, jej matka, która podsumowuje jej zmagania: "Andrea jest cudem... na oddziale intensywnej terapii nigdy sobie tego nie wyobrażaliśmy".
Nolan Smith25-latek z Kansas, był częścią grupy osób, które uczestniczyły w opracowaniu dokumentu "Kościół naszym domem". Ten młody mężczyzna z zespołem Downa wyjaśnia, że pomagał swojemu kościołowi na różne sposoby. "Służyłem jako ministrant, pomagałem w nauczaniu religii z moim ojcem, a obecnie służę jako lektor. Pomagałem również w przedstawieniu wigilijnym dla dzieci, a także dekorowałem kościół w okresie Bożego Narodzenia i Wielkanocy" - zauważa Nolan.
Moc modlitwy
José María jest siódmym dzieckiem Teresy Robles, która ma również syna z cechami autystycznymi. José María również od lat walczy z białaczką i w swojej walce spotkał się z uprzedzeniami medycznymi: "Zachęcano nas do opieki paliatywnej... nie cenimy życia osoby niepełnosprawnej". Teresa założyła konto na Instagramie @ponundownentuvida, które zmobilizowało ponad 40 000 obserwujących i globalną sieć modlitewną. "Najlepszą siecią społecznościową jest komunia świętych" - mówi. Teresa opisuje "efekt José Maríi": "Przemieniają serca bez przemocy. Pewnego dnia zły kierowca zobaczył uśmiechniętego José Maríę... i jego twarz się zmieniła". Dla niej jej syn przyszedł, "aby zmienić ludzkie oczy, aby uczynić świat lepszym".
Siła modlitwy i wspólnota są filarami: Teresa Robles doświadczyła "siły modlitwy, która jest fizycznie odczuwalna". Kiedy José María nie mógł otrzymać przeszczepu, "poczułam nadludzką siłę". Ta sieć obejmowała ekumeniczne gesty: dwie muzułmanki napisały do niej: "Zamierzały modlić się za José Maríę, ponieważ modliły się do tego samego Boga... To bardzo mnie poruszyło".
Uwidocznienie różnicy
Inicjatywy takie jak Cafés Joyeux w Paryżu, zatrudniające osoby niepełnosprawne zaledwie kilka metrów od Łuku Triumfalnego, pokazują, że integracja w miejscu pracy jest możliwa. Jej założyciel, Yann Bucaille-Lanrezac, otrzymał nagrodę Boston Consulting Group's Social Entrepreneur Award.
Cilou, francuski artysta, który skomponował piosenkę i choreografię dla Louisa, dziecka z trisomią 21, wskazuje, że "radość z zespołu Downa prowadzi nas do bycia autentycznymi". Ta autentyczność jest tym, co papież Franciszek promował w ramach tak zwanej "rewolucji czułości": antidotum na kulturę wyrzucania. Zdrowe społeczeństwa integrują wszystkich w "my". Cilou, na przykład, poczuł chęć skomponowania piosenki inspirowanej Luisem, zatytułowanej "Viva la diferencia".
Duszpasterstwo osób niepełnosprawnych
Zgodnie z wytycznymi konferencji biskupów, parafie zaczynają dostosowywać obrzędy i przestrzenie tak, aby dzieci i dorośli z niepełnosprawnością intelektualną mogli doświadczać sakramentów w sposób, który pozwoli im lepiej je zrozumieć. Na przykład w katechezie piktogramy są używane do wyjaśnienia obrzędu w sposób wizualny, umożliwiając lepsze zrozumienie gestów, symboli i słów. Uroczystości są kameralne, z ograniczoną liczbą miejsc siedzących, aby uniknąć nadmiernej stymulacji sensorycznej.
Sakrament pokuty również ulega przemianie. W niektórych parafiach spowiedź zawiera rysunki, które pomagają zrozumieć takie pojęcia jak grzech, przebaczenie i pojednanie. Istnieją przewodnicy wspierający, którzy pośredniczą w komunikacji, a ciche przestrzenie zostały stworzone, wolne od światła i bodźców dźwiękowych, aby sprzyjać atmosferze skupienia. "Nie wystarczy ustawić rampy. Musimy zmienić sposób, w jaki patrzymy na życie kościoła" - mówi matka niepełnosprawnego syna.
