Jest wiele rzeczy wspólnych dla świętych Filipa i Jakuba Mniejszego, syna Alfeusza. Byli powołany przez Jezusa. Są wspominani tego samego dnia, ponieważ ich relikwie zostały przywiezione w tym samym czasie do Rzymu w VI wieku i są czczone w bazylice zwanej "Świętych Apostołów", początkowo im poświęconej.
"Pójdź za mną" (J 1:43). Było to zwyczajowe określenie Jezusa na powołanie swoich uczniów. To właśnie Jezus powiedział do Filipa i to zmieniło jego życie. Pochodzący z Betsaidy Filip był już uczniem Jana Chrzciciela. Święty Jan tak opisuje jego powołanie. "Następnego dnia Jezus postanowił wyruszyć do Galilei; znalazł Filipa i rzekł do niego: 'Pójdź za Mną'".
"Przyjdź i zobacz".
"Filip pochodził z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra" - kontynuuje Jan. "Filip znalazł Natanaela i rzekł mu: 'Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, znaleźliśmy: Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu'. Na to rzekł mu Natanael: "Czy może być co dobrego z Nazaretu? Filip odpowiedział: "Chodź i zobacz". Można przeczytać tutaj pełny tekst. Ewangelizował Azję Mniejszązgodnie z tradycją.
Apostoł Jakub, zwany Jakubem Mniejszym, syn Alfeusza, był biskupem pierwszej judeochrześcijańskiej wspólnoty Jerozolima. Napisał List Apostoł, z którym zetknął się nawrócony Paweł i któremu Sobór Jerozolimski przyznał ważną rolę w ewangelizacja. Paweł nazwał go "bratem Pańskim" (List do Galacjan 1:19), określając w ten sposób najbliższych krewnych w rodzinie. Został zamęczony, prawdopodobnie przez ukamienowanie, między 62 a 66 rokiem.
