Ewangelizacja

Święta Małgorzata Maria Alacoque i nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Małgorzata Maria zmarła w 1690 roku i została kanonizowana w 1920 roku. Niektórzy twierdzą, że podobnie jak w XVII wieku, nasz zapał do Najświętszego Serca ponownie słabnie. Małgorzaty Marii, możemy ponownie zjednoczyć się wokół tego symbolu, tego niewyczerpanego źródła miłości Chrystusa.

OSV / Omnes-5 Czerwiec 2025-Czas czytania: 3 minuty
Święte Serce

DD Emmons, OSV News

Każdego roku liturgicznego, w trzeci piątek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego, obchodzimy uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zgodnie z tradycją, serce symbolizuje całego człowieka, a Serce Jezusa reprezentuje Jego wieczną miłość do nas. Uroczystość ta jest okazją do uznania tej miłości i okazania skruchy za czasy, w których ją ignorowaliśmy. Jezus wybrał Margarita María Alacoque, młodej zakonnicy z Zakonu Wizytek w Paray-le-Monial we Francji, jako narzędzie szerzenia kultu św. Święte Serce Jezusa w całym Kościele.

To starożytne nabożeństwo narodziło się, gdy rzymski żołnierz przebił włócznią bok naszego ukrzyżowanego Zbawiciela, a z Jego serca wypłynęła krew i woda, znak Bożej łaski. Na przestrzeni wieków święci, teologowie, pisarze i wierni dostrzegali w Najświętszym Sercu niewyczerpane źródło błogosławieństwa, miłosierdzia i miłości. Jednak przez długi czas to nabożeństwo było kultywowane na zasadzie osobistej.

Wizje Marguerite-Marie Alacoque

W XVII wieku katolicyzm został zaatakowany przez rozprzestrzeniający się protestantyzm i heretyckie wierzenia jansenizmu. Chociaż janseniści byli katolikami, twierdzili, że tylko nieliczni wybrańcy osiągną niebo i promowali strach przed Bogiem. Degradowali człowieczeństwo Jezusa, w tym Jego Najświętsze Serce, i promowali powrót do rygorystycznych pokut z przeszłości. Zarówno protestantyzm, jak i jansenizm wpłynęły na gorliwość, z jaką wierni żyli wieloma naukami Kościoła.

To właśnie w tym kontekście, od 1673 roku i przez ponad 18 miesięcy, siostra Małgorzata Maria twierdziła, że otrzymała serię wizji, w których sam Jezus pokazał jej swoje Najświętsze Serce jako znak Jego miłości do całej ludzkości. W tych objawieniach wyznał jej, że została wybrana jako narzędzie do rozpowszechniania i propagowania nabożeństwa do Jego Boskiego Serca w całym Kościele.

W jednej z wizji Jezus ukazał mu się ze swoim Boskim Sercem otoczonym płomieniami, ukoronowanym cierniem, z wciąż otwartą raną i krzyżem jaśniejszym niż słońce wznoszące się nad nim, jak opisano w "The Beauties of the Catholic Church" FJ Shadlera.

Małgorzata Maria opowiadała, że Jezus powiedział jej, że chociaż oddał swoje życie z miłości do ludzkości, został potraktowany z lekceważeniem, chłodem i niewdzięcznością. Chciała, aby świat rozpoznał miłość, którą On nieustannie wylewa, reprezentowaną w Jego Najświętszym Sercu, i że jest to zadośćuczynienie za tak wiele obojętności.

Komunia w pierwszy piątek

Jezus poprosił siostrę Małgorzatę Marię, aby rozpoczęła osobiste nabożeństwo do Jego Boskiego Serca, przyjmując Komunię Świętą w każdy pierwszy piątek miesiąca i poświęcając godzinę modlitwy w przeddzień, aby prosić o przebaczenie i zadośćuczynienie za brak miłości do ludzkości.

W innej z wizji Jezus poprosił go o ustanowienie w Kościele dnia świątecznego ku czci Jego Najświętszego Serca. W tym dniu wierni mieli udać się na Mszę Świętą, przyjąć Komunię Świętą, wyznać swoją miłość i ofiarować akty zadośćuczynienia za krzywdy wyrządzone przez ludzkość. Nabożeństwa Pierwszego Piątku i Uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa, które obchodzimy dzisiaj, opierają się na tych wizjach. Miłość i współczucie Serca Jezusowego rozwiewają herezje jansenizmu.

Kiedy święta Małgorzata Maria po raz pierwszy próbowała wyjaśnić swoje wizje, wielu wokół niej wątpiło w nią. Claude de la Colombière, jej jezuicki kierownik duchowy, docenił jej świętość, żarliwość i szczerość. Jednak, choć niektórzy zaczęli jej wierzyć, jako zakonnica klauzurowa niewiele mogła zrobić, by promować te objawienia poza swoją wspólnotą. Jana Eudesa, którzy kontynuowali rozpowszechnianie prośby o ustanowienie święta ku czci Najświętszego Serca wśród wiernych i Stolicy Apostolskiej.

Papieskie zatwierdzenie

Watykan udzielił powszechnej aprobaty w sierpniu 1856 roku, za pontyfikatu Piusa IX (1846-1878). W 1899 r. papież Leon XIII (1878-1903), zachęcony przez katolików na całym świecie, poświęcił ludzkość Najświętszemu Sercu.

Obecnie nabożeństwo to obchodzone jest w każdy pierwszy piątek miesiąca, a uroczystość ta jest częścią kalendarza liturgicznego Kościoła. Nabożeństwo to jest wyrażane poprzez liczne modlitwy i jest przedstawiane na wielu obrazach, w tym na obrazie naszego Pana trzymającego swoje płonące, współczujące i miłosierne serce. Wiele domów jest poświęconych Najświętszemu Sercu.

Podczas adoracji eucharystycznej czcimy Najświętsze Serce w naszych modlitwach błogosławieństwa: "Niech Serce Jezusa w Najświętszym Sakramencie będzie wychwalane, adorowane i kochane w każdym czasie i we wszystkich tabernakulach świata, aż do końca czasów".

AutorOSV / Omnes

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.