Niezamieszkany świat: za dużo jedzenia, za mało ludzi

Nasza planeta stoi w obliczu nieoczekiwanego paradoksu: podczas gdy produkcja żywności osiąga rekordowe poziomy, wzrost populacji spowalnia. Zjawisko to podważa mity na temat przeludnienia i stanowi wyzwanie dla zrównoważonego rozwoju i globalnej dystrybucji.

7 styczeń 2025-Czas czytania: 3 minuty
jedzenie

Zdjęcie wykonane przez Strigoo Studios

Jaki byłby procent zajmowanej powierzchni kontynentu, gdyby wszystkie 8,1 miliarda z nas mieszkało w miastach o gęstości zaludnienia podobnej do głównych współczesnych miast? Od 0,22% do 2,75%, gdybyśmy wszyscy mieszkali w miastach podobnych odpowiednio do Manhattanu i Honolulu, lub około dwa razy więcej dla każdego z tych miast użytych jako punkt odniesienia, jeśli wyeliminujemy z całkowitej powierzchni lądu obszary obecnie uważane za nienadające się do zamieszkania.


Obliczenia zostały wykonane przy użyciu prostej zasady trzech z gęstościami w centrum każdego miasta i biorąc pod uwagę, że całkowita powierzchnia kontynentalna planety wynosi 148,94 mln km² lub 79,41 mln km², jeśli wyeliminujemy zasadniczo niezamieszkaną powierzchnię (wszystkie pustynie, pasma górskie, rzeki, jeziora, bagna, ujścia rzek i zamarznięte obszary, Grenlandia, Syberia, Antarktyda). Nawet bez uwzględnienia gęstości zaludnienia miast w całym ich obszarze metropolitalnym, wyniki dotyczące zajętości planety przez każde miasto referencyjne byłyby nadal bardzo niskie. 

Obszar zurbanizowany

Obszar zurbanizowany planety wynosi około 1 56% całkowitego obszaru lądowego kontynentu (w tym wszystkie miasta i miasteczka oraz wszystkie drogi międzymiastowe i autostrady oraz małe drogi regionalne i powiatowe) lub około 2 93% obszaru uznawanego obecnie za nadający się do zamieszkania.

TabelaAutomatycznie wygenerowany opis

Planeta jest praktycznie niezamieszkały. Nie jesteśmy wieloma istotami ludzkimi, ale nielicznymi. Dzieje się tak, że kiedy nie opuszczamy miast i dróg lub modnych miejsc docelowych, nawet podczas "przygodowej" podróży, łatwo jest propagandzie strachu wmówić nam, że wszystko jest betonowe i asfaltowe. 

Produkcja żywności

Jeśli chodzi o zdolność planety do wyżywienia populacji, wszystkie alarmistyczne komunikaty są również sztuczne, fałszywe. 

Od 1960 r. światowa produkcja Produkcja warzyw na mieszkańca wzrosła o około 140%, a produkcja mięsa na mieszkańca wzrosła o około 100%, mimo że liczba ludności wzrosła o 159%, a świat przeznacza obecnie o 58% mniej hektarów na mieszkańca na rolnictwo i hodowlę niż w 1960 roku.

Graficzny interfejs użytkownika, aplikacjaAutomatycznie generowany opis

W wartościach bezwzględnych, w ciągu 65 lat od 1960 r. całkowita powierzchnia upraw wzrosła tylko o 8%, ale populacja wzrosła o 159%. 

Afryka jest kontynentem, na którym populacja wzrosła najbardziej, o 360%, ale gdzie liczba hektarów na mieszkańca przeznaczonych na produkcję żywności spadła najbardziej, o -75% (Oceania nie jest porównywalna ze względu na małą populację). 

Wykres, wykres słupkowyAutomatycznie generowany opis

W 1960 r. świat przeznaczał średnio prawie 1,5 hektara na mieszkańca na rolnictwo i hodowlę zwierząt, a obecnie przeznacza około 0,6 hektara na mieszkańca (Azja 0,35 hektara na mieszkańca; Europa 0,65 hektara; Afryka 0,9 hektara; Ameryka Południowa 1,20 hektara; Ameryka Północna 1,27 hektara).

Planeta nas nie przerosła. Jej rozległe, dziewicze i dzikie krajobrazy przemawiają bezpośrednio do Boga. I jej miasta.

AutorJoseph Gefaell

Analityk danych. Nauka, ekonomia i religia. Inwestor venture capital i bankier inwestycyjny (profil na X: @ChGefaell).

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.