Święty Francesco Caracciolo urodził się w Abruzji (Włochy) w 1563 roku. Studiował teologię w Neapolu i został wyświęcony na kapłana w 1587 roku. Natychmiast poświęcił się dzieła miłosierdzia. Przyłączył się do projektu założenia nowej kongregacji (Klerycy Regularni Mniejsi), której jest uważany za założyciela. Z jego inicjatywy dołączono czwarty ślub, aby nie przyjmować godności kościelnych. Zmarł w Neapolu z imionami Jezusa i Maryi na ustach. Nazywano go święty Eucharystii. Papież Pius VII kanonizował go w 1807 roku.
Święty Piotr z Werony, Zakonnik dominikański XIII wieku, syn rodziny katarskiej, pracował nad wykorzenieniem herezji. Został zamęczony przez katarów, którzy wydali go na śmierć. pułapka. Tradycja mówi, że kiedy umarł, napisał Credo swoją krwią, syntezę swojego życia oddania i wierności Chrystusowi Ukrzyżowanemu, którego naśladował i kochał. Był pierwszym męczennikiem Zakonu Kaznodziejskiego, założonego przez Święty Dominik z Guzman.
Żyli wiarą w Dachau
Polski błogosławiony Antoni Zawistowski, kapłan, i świecki Stanisław Starowieyski zostali zamęczeni przez nazistów w 1942 i 1941 roku. Antoni został wyświęcony na kapłana w 1906 r. i pełnił różne funkcje w swojej diecezji. Został aresztowany w listopadzie 1939 r. i potajemnie posługiwał w niemieckim obozie koncentracyjnym Dachau.
Stanisław urodził się w Polsce w 1895 r., był żonaty i miał sześcioro dzieci. Był promotorem apostolstwa świeckich w Akcji Katolickiej i zasłużył na papieskie uznanie. Uniknął aresztowania przez Sowietów, ale w czerwcu 1940 r. został aresztowany przez nazistów. Zmarł w obozie w Dachau.
