52 małe lekcje z "Jak pięknie jest żyć".

Bob Welch jest pisarzem, felietonistą, mówcą i byłym adiunktem dziennikarstwa na University of Oregon w Eugene. W 2012 roku opublikował książkę "52 małe lekcje z "To wspaniałe życie"w której wyodrębnia cotygodniową lekcję na cały rok z nieśmiertelnego filmu wydanego w 1946 roku przez Franka Caprę (1897-1991). Warto przeczytać książkę i zapoznać się z tymi 52 lekcjami, które wymienię jako przystawkę w tym artykule.

1. Bóg szanuje naszą "dziecięcą wiarę": "Tak, ale ma ona szczerość dziecięcej wiary" (anioł Franklin).
2. Słabsi mają znaczenie: "Niech pan pamięta, panie Potter: ten motłoch, o którym pan mówi... pracuje, płaci, żyje i umiera w tej społeczności" (George Bailey).
3. Czasami trzeba po prostu zatańczyć: "Pamiętasz moją młodszą siostrę Mary, czy mógłbyś z nią zatańczyć?" (Marty Hatch).
4. Świat troszczy się o ciebie: "To zabawne, prawda? Życie każdego człowieka wpływa na wiele innych żyć, a kiedy odchodzi, pozostawia straszną pustkę, prawda?" (Clarence).
5. Użalanie się nad sobą zniekształca naszą wizję: "Chciałbym się nigdy nie urodzić" (George Bailey).
6. Największe przygody w życiu zależą od ludzi, a nie miejsc czy rzeczy: "Zuzu! Zuzu! Moja mała laleczko!" (George Bailey).
7. Nie można uciekać od problemów: "Nie patrz teraz, ale w banku dzieje się coś dziwnego, George. Nigdy tego nie widziałem, ale wygląda to na panikę bankową" (Ernie, taksówkarz).
8. Mądrze jest poprosić o radę: "plakat papierosów Sweet Caporal w sklepie Gowera, który George zauważa, gdy zastanawia się, co zrobić, gdy zdaje sobie sprawę, że pan Gower, w swoim cierpieniu, włożył truciznę do butelki kapsułek, które ma dostarczyć".
9. Zatrzymaj się, by podziękować za to, co masz: "Chleba! Aby ten dom nigdy nie zaznał głodu. Sól! Aby życie zawsze miało smak" (Mary, podczas otwarcia nowego domu Martini w Bailey Park). "I wino! Aby radość i dobrobyt panowały wiecznie" (George, dołączając do błogosławieństwa Mary w domu Martini).
10.  Nie ma wpływu bez kontaktu: "Jeśli chcesz pomóc człowiekowi, musisz coś o nim wiedzieć, nie sądzisz?" (Joseph).
11. Kiedy jesteś krytykowany, zastanów się nad źródłem: "Więc przypuszczam, że powinienem dać (pieniądze) żałosnym nieudacznikom, takim jak ty i ten twój brat idiota, żeby je roztrwonili" (pan Potter).
12.  Znajdź swoje własne Bedford Falls, gdziekolwiek mieszkasz: "Tęsknisz za domem? Za Bedford Falls?" (George do Mary). "Tak" (Mary).
13.  Nie ma sensu starać się być gorszym od sąsiada: "Tato, nasi sąsiedzi Brownowie mają nowy samochód. Powinieneś go zobaczyć" (Pete Bailey).
14.  Wszystko zmienia się wraz z perspektywą: "Och, spójrz na ten wspaniały stary dom z przeciągami! Mary! Mary!" (George Bailey).
15.  Modlitwa zmienia wszystko: "Jestem odpowiedzią na twoją modlitwę. Dlatego zostałem tu zesłany" (anioł Clarence, po tym jak George mówi mu: "Zostałem uderzony w szczękę w odpowiedzi na moją modlitwę").
16.  Zachwycanie się osiągnięciami innych ludzi: "Bardzo zazdrosny. Bardzo zazdrosny. Tak zazdrosny, że nie może powstrzymać swojej radości" (Billy do Henry'ego Pottera o reakcji George'a na wiadomość, że Harry otrzymał "Honorowy Medal Kongresu").
17.  Nie czekaj, by powiedzieć komuś, na kim ci zależy: "Tato, chcesz coś wiedzieć? Myślę, że jesteś niezwykłym facetem" (George do ojca podczas kolacji).
18.  Każda podróż ma sekretny cel: "Zamierzam zobaczyć świat. Włochy, Grecję, Partenon..., Koloseum. Potem wrócę tutaj, pójdę na uniwersytet i zobaczę, co wiedzą... a potem będę budował..." (George Bailey).
19.  Nie szukaj tego, co jest, ale tego, co może być: "To stare miejsce jest takie romantyczne. Chciałabym tu mieszkać" (Mary, noc, kiedy ona i George rzucają kamieniami i wypowiadają życzenia w starym domu Granville'ów).
20.  Pomagając innym, pomagamy sobie: "Gdybym mógł wykonać tę misję, być może zdobyłbym skrzydła" (Clarence do Franklina).
21.  Życie nie jest usłane różami: "Dlaczego musieliśmy tu mieszkać... w tej nędznej starej norze miasta" (George Bailey).
22.  Potrzeba całej wioski, by wychować dziecko: "To nie są moje dzieci" (pan Potter). "Ale są czyimiś dziećmi" (Peter Bailey).
23.  Dyskretne życie może mieć większy wpływ: "Wiesz co, George? Myślę, że w skromny sposób robimy coś ważnego. Zaspokajamy fundamentalną potrzebę. Jest to głęboko zakorzenione dążenie człowieka do posiadania własnego dachu, własnych ścian i własnego komina, a my pomagamy im uzyskać te rzeczy w naszym "małym, odrapanym biurze"" (Peter Bailey).
24.  Nikt nie jest samotną wyspą: "Możemy przez to przejść, ale musimy trzymać się razem. Musimy wierzyć w siebie nawzajem" (George Bailey).
25.  Największym darem Boga jest życie: "Dziś wieczorem, dokładnie o dziesiątej czterdzieści pięć czasu ziemskiego, ten człowiek będzie poważnie myślał o zepsuciu największego daru Boga" (głos Franklina). "Jasna cholera, jego życie!" (głos Clarence'a).
26.  Największym darem, jaki możesz dać, jest łaska: "A ty, Ed, pamiętasz, kiedy sprawy nie układały się po twojej myśli i nie mogłeś spłacać rat? Nie straciłeś domu, prawda? Myślisz, że Potter pozwoliłby ci go zatrzymać?" (George Bailey).
27.  Wiele można powiedzieć o długoterminowych zobowiązaniach: "George Bailey, będę cię kochać aż do śmierci" (May Bailey jako dziecko w sklepie z lodami i napojami gazowanymi).
28.  Praca to miłość, a nie dobre powody: "Moje biuro wydało instrukcje, aby wypłacić ci zaliczkę w wysokości do dwudziestu pięciu tysięcy dolarów" (Telegram od Sama Wainwrighta).
29.  Szuka w ludziach tego, co najlepsze: "Proszę bardzo, jesteś spłukany, prawda" (George, gdy sięga do kieszeni po pieniądze, by dać je Violet Bick).
30.  Zemsta to nie nasza sprawa, mówi Pan: "O co chodzi, Otello, jesteś zazdrosny? Czy wiesz, że pod tą podłogą jest basen? I czy wiesz, że przycisk za tobą otwiera podłogę? I czy wiesz, że George Bailey tańczy dokładnie tam, gdzie się otwiera? I że mam klucz?" (Mickey do Freddiego, na tańcu w liceum, po tym, jak George przerywa taniec tego ostatniego z Mary).
31.  Nikt nie jest doskonały..., co prowadzi nas do łaski: "Harry Bailey, 1911-1919" (niedokładna długość życia Harry'ego Baileya, na jego nagrobku, w świecie Clarence'a bez George'a).
32.  Istotą życia są relacje: "George, jestem starym człowiekiem i większość ludzi mnie nienawidzi. Ale ja też ich nie lubię" (stary Potter).
33.  To, co wywołuje prawdziwą zmianę, to prawdziwa pokora: "Pomóż mi, Clarence. Proszę, mój Boże, pozwól mi znowu żyć" (George, po powrocie do teraźniejszości).
34.  Sława nie jest równoznaczna z sukcesem, a anonimowość z porażką: "Niezdolny do służby z powodu słuchu, George walczył w bitwie pod Bedford Falls... Obserwacja przeciwlotnicza... Zbieranie papierów..., wraków..., opon..." (Joseph opisuje prozaiczne wojenne obowiązki George'a).
35.  Gorycz obraca się przeciwko zgorzkniałej osobie: "Sfrustrowany i chory" (opis Pottera autorstwa Petera Baileya).
36.  Proste życie pomaga nam docenić to, co najważniejsze: "Nikt nigdy się tu nie zmienia, wiesz o tym" (wujek Billy do Harry'ego, gdy jego siostrzeniec mówi do niego na stacji kolejowej: "Wujku Billy, nic się nie zmieniłeś").
37.  Wysokie ideały to honorowe dążenie: "Wydaje mi się, że umarł jako znacznie bogatszy człowiek niż ty kiedykolwiek będziesz!" (George Bailey do Pottera, o swoim ojcu, Peterze Baileyu).
38.  Utracone marzenia można odnaleźć: "Chciałbym mieć milion dolarów... Hot dog!" (George, wypróbowując staromodną zapalniczkę do cygar w sklepie Gowera).
39.  Nie wszystko złoto, co się świeci: "O tak, George Bailey, którego statek właśnie zawinął do portu, zakładając, że jest na tyle mądry, by wejść na pokład" (pan Potter).
40.  Ludzie reagują na zaszczytne przykłady: "Dlaczego nie pójdziesz do mafii... i nie poprosisz ich o osiem tysięcy dolarów" (Pan Potter do George'a, po zniknięciu pieniędzy).
41.  Pomaganie innym wymaga poświęcenia: "Tego dnia George uratował życie swojemu bratu. Ale złapał poważne przeziębienie, które zainfekowało jego lewe ucho i już nigdy nie będzie słyszał" (anioł Józef).
42.  Wyszukiwanie przyjaciele aby wydobyć z ciebie to, co najlepsze: "Mary to dobra dziewczyna..., taka, która pomoże ci znaleźć odpowiedzi, George" (matka George'a).
43.  Desperacja może być katalizatorem wielkich rzeczy: "Ile chcą?" (świeżo poślubiona Mary Bailey, oferująca zwitek banknotów z prezentu ślubnego zdesperowanym klientom firmy pożyczkowej).
44.  Są cuda: "George, to cud! To cud!" (Maryja przygotowuje się na przybycie mieszkańców z ich "ofiarami").
45.  Wiek nie ma znaczenia, ale sposób życia już tak: "Och, co za marnotrawstwo młodości" (mężczyzna na werandzie, który uważa, że George powinien pocałować Mary "zamiast zanudzać ją na śmierć tym całym gadaniem").
46.  Najbogatsi ludzie w mieście mogą mieć niewiele pieniędzy: "Toast... za mojego starszego brata George'a - najbogatszego człowieka w mieście!" (Harry Bailey).
47.  Świat potrzebuje więcej sentymentalnego mumbo jumbo: "Sentymentalne mumbo jumbo!" (stary Potter).
48.  Zwróć uwagę na zadanie: "A czy włożyłeś kopertę do kieszeni?" (George) "Tak... tak... może... może" (wujek Billy).
49.  Ludzie mogą się zmienić: "George Bailey? Czego on chce?" (irytująca matka Mary, pani Hatch, po usłyszeniu, że George przyszedł zobaczyć się z jej córką).
50.  Wejście w świat dziecka poszerza Twój świat: "Tatusiu, naprawisz mi kwiatek" (Zuzu do swojego ojca, George'a).
51.  Niektóre kwiaty powoli rozkwitają: "Tak dotknięty, że graniczy z dziecinnym językiem" (recenzja w New Yorker, kiedy film został wydany).
52.  Życiowe poprawki wzmacniają scenariusz: "Ojcze nasz, któryś jest w niebie..." (wujek Billy, w kulminacyjnej scenie finałowej, jak pierwotnie napisał Capra).